Onaltı...

Bir albümü piyasaya çıktıktan onaltı yıl sonra, bir seyahat esnasında yolun yarısını kendi kafanızın içinde kendi kendinize hesap vererek geçirdikten sonra öylesine girdiğiniz bir mağazada rafta gördüğünüzde yine ilk satın aldığınız gün yaşadığınız heyecanla tekrar alıyorsanız o albüm en az bir onaltı yıl daha aynı heyecanla dinlenmeyi hakeder diye düşünüyorum...

Sezen Aksu'nun "Sezen Aksu '88" albümü piyasaya ilk çıktığında lisedeydim ve satın alıp ilk dinlediğimde sanırım yazın ilk günleriydi. O güzel yaz bir yana, albümün kapağına tekrar bakınca sonrasında gelen sonbahar ve boydan boya kocaman çınar ağaçlarıyla kaplı Yahya Kemal Caddesi'nin o geniş kaldırımlarında sürüklenen sarı-yeşil çınar yapraklarını hatırlıyorum. Upuzun ve geniş kaldırımları olan bir cadde düşünün ki sağlı sollu en az kırkar yıllık kocaman çınar ağaçlarıyla kaplı olsun ve birbirine benzeyen evlerde cadde boyunca bütün arkadaşlarınız, ahbaplarınız yaşasın ve bir tanıdık görmek için ilkokul, ortaokul ve liseyi okuduğunuz okulun önünden aşağıya doğru yürümek yetsin... Yıllar sonra bir vesile ile Münih'e gittiğimde aynı çınar dokusu ve kısa saçaklı çatıları olan binalar -ama daha çok camlı- görünce yine Yahya Kemal Caddesi'ni hatırlamış, sonrada dönüp de bir büyüğüme bundan bahsettiğimde gerçekten de şehrin 1950'lerin sonunda inşa edilen bölümlerinde Alman mimar ve şehir plancılarının etkisi olduğundan bahsetmişti...Doğrulamak için kısa bir araştırma ve bir iki çabuk okuma bile yeter ama şimdilik sadece yapılacaklar listeme ekliyorum...

1988'den ve tabi o albümü kaybettikten yıllar sonra ve sanırım dört yıl kadar önce bir arkadaşımdan ödünç aldığım "Sezen Aksu '88" yine çok güzel anlarda ve yeni bir şehirde bana uzun süre arkadaşlık etti ve geri verilmek üzere ödünç alınmış olmasına aldırmadan (!) o da ortadan kayboldu...

Ne bir ses ne de haber gelmiyor artık senden
Öylece kalakaldım da deli hasretinle ben
Bir yabancı selamın ile hüzünlere daldım
Kendi ellerimle ben beni kederlere saldım
Sonunda bir oyuncak kara sevda aldım senden
Yani değişmedim hala öyle biraz çocuk kaldım
*El Gibi. Söz-Müzik: Sezen Aksu

Ve belki de bu kadar sıkıntının arasında, düşüncelere dalmış ve saatlerce yol gitmişken tekrar karşıma çıkması "Ben buradayım, beni yine al" demesi hala bana yaşatacağı keyifli anları olduğu ve yaşayacağım yeni anılara arkadaşlık etmek istediği içindir...