Yıllardır o kocaman binayı dışarıdan görürüm ve arabada kırmızı ışıkta beklerken, karşısındaki kaldırımda yürürken, dolmuşla önünden geçerken seyrederim. İlk defa içerden dışarıyı gördüm bugün, karşı kaldırımda yürüyenlerden birisinin ben olduğumu hayal ettim camdan bakarken...
İkram edilen çayı içerken büyük ve eski ahşap doğramaları pencerelere, acaba bina ile yaşıt mı diye düşündürten sağda solda kalmış eşyalara, duvar saatlerine bakarken yokluktan bir ülke ve bu şehri kurdurtan hayalleri olan adamları düşündüm.
Dışarı çıktığımda, kurduğum hayalleri içtiğim çay ve yanındaki keyifli sohbetle birlikte içerde bırakmıştım zira hayallerimi dışarı çıkarırsam üzerinden her an bir köprülü kavşak geçebilir diye korktum...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder