22 Mart 2007

Baba Zula @ Ankara

En baştan söyleyeyim, inanılmazdı..! Çok eğlenceliydi..! Müzik süperdi, Baba Zula süperdi, arkadaşlar ve yeni arkadaşlar süperdi, insanlar süperdi ve dansözlerrrrrr :)...

Bir kere anlaşıldı ki saz ve bağlamanın vızıltılı sesi Anadolu insanının dna'sına işlemiştir ve darbuka ritmleriyle birleştiği anda ben sevmem, anlamam, dinlemem, oynamam dinlemez insanı ortaya düşürür göbek attırır!

Hele Baba Zula saat 10 gibi sahneye çıkıp hiç inmeden saatlerce -yanlış hatırlamıyorsam 2 saatten fazla- sahnede kaldıysa ve kendilerine 3 farklı dansöz inanılmaz güzellikteki dansları -ve sadece dansları değil şovlarıyla da- eşlik ettiyse, ve bu gösteri en önde fiyakalı bir pozisyondan izleniyorsa o zaman ritme uyup oynamaktan, dans etmekten, göbek atmaktan başka yapacak birşey kalmıyor.

Murat Ertel'in bahar bayramını provokatif mevzulara kibarca teğet geçtikten sonra paganik köklere bağlaması da çok anlamlıydı.

Bir sürü şey yazarım diye düşünmüştüm dün gece yatmadan önce ama kafam hala zonkluyor , telefonumdaki görüntüleri de bir ara bilgisayara aktarıp buraya ekleyeceğim.

Bir de 2005 yılının Nisan ayındaki bir Baba Zula konseri ile ilgili şu yazıyı yazmışım burada, onu hatırladım : "Baba Zula ve tam ortasında olmak"

Özetle hala dün geceyi düşününce keyifli keyifli gülüyorum kendi kendime, kesinlikle katıldığım en keyifli okasyonlardan birisiydi..!

Hala kulaklarımda "Sağ el havaya göğe doğru, sol el aşağı toprağa doğru..!"

Hiç yorum yok: